De loop van mijn leven zette mij op het pad van de rouwzorg. Toen ik 22 jaar was, overleed mijn moeder plotseling. Die klap kwam hard aan. In de periode die volgde, ben ik heel goed begeleid. Wat dit mij had gebracht, besefte ik pas echt toen ik een aantal jaren later weer iemand verloor van wie ik heel veel hield: ik kon het nu op eigen kracht.

Toen ik weer stevig op mijn benen stond, werd ik vrijwilliger in de rouwzorg, eerst bij Humanitas Steun bij rouw, daarna ook bij het Landelijk Steunpunt Rouw, bij Achter de Regenboog (rouw bij kinderen en jongeren) en in de kerk. Ik leerde door te doen en deed een aantal trainingen (o.a. ‘Zingeving en rouw’, ‘Rouw na zelfdoding’ en ‘Opzetten van rouwgroepen’).

Omdat ik mensen meer wilde kunnen bieden dan nabijheid en een luisterend oor, volgde ik de opleiding tot rouw- en verliesbegeleider bij Land van Rouw. Tijdens deze opleiding rondde ik ook de training 'Over luisteren gesproken' (gespreksvaardigheden in begeleidingswerk) bij opleidingsinstituut Phoenix af. En nu kun je bij mij terecht voor rouwbegeleiding.